Για τις ανθρώπινες αξίες και την κοινωνική προσφορά μέσα στο χρόνο μίλησε η διαπρεπής πανεπιστημιακός, Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Όμιλος Εθελοντών Κατά του Καρκίνου «Αγκαλιά-ΖΩ» στο Ίδρυμα Ευγενίδου.
«Δεν μπορείς να μιλήσεις για ανθρώπινες αξίες, εάν δεν μιλήσεις για τον εθελοντισμό», παρατήρησε μεταξύ άλλων η κ. Γλύκατζη- Αρβελέρ.
Και πρόσθεσε: «Ρώτησαν ένα μεγάλο νομπελίστα ποιο ήταν το καλύτερο σχολείο από το οποίο πέρασε και αυτός είπε ο παιδικός κήπος γιατί εκεί του έμαθαν να μην παίρνει το παιχνίδι του διπλανού, να παίζει με τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά και να δίνει το χέρι του στα άλλα παιδιά για να περάσουν μαζί στο απέναντι πεζοδρόμιο. Αυτή είναι η έννοια της αλληλεγγύης».
Στη συνέχεια παρατήρησε: «Για όλες τις αξίες το μόνο που υπάρχει είναι ο παραδειγματισμός. Αυτή τη στιγμή αν υποφέρει από κάτι η ελληνική, η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια κοινωνία είναι ότι δεν υπάρχουν οι παραδειγματικοί άνθρωποι. Και όπως έγραψε το 18ο αιώνα ο Βολταίρος παραδειγματικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δουλεύουν για το καλύτερο του ανθρώπου».
Η ομιλήτρια έθεσε το ερώτημα εάν υπάρχει ηθική πανανθρώπινη αξία, για να απαντήσει:
«Όποιος μιλάει για πανανθρώπινη αξία, μιλάει για ένα ψέμα, όπως και όποιος μιλάει για ανθρωπότητα, γιατί δεν μπορείς να μιλάς για μια ενότητα που είναι ίδια από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.
Η μόνη πραγματικά πανανθρώπινη αξία που υπάρχει είναι ασφαλώς η ανθρωπιά. Η ανθρωπιά, δηλαδή η αλληλεγγύη και η μέριμνα για τον συνάνθρωπο, είναι η εκδήλωση της κάθε αρετής.
Και ο μόνος ορισμός της πανανθρώπινης αξίας είναι να καταναλώνεις χωρίς να στερείς από τους άλλους, άρα όλα τα πολιτιστικά, εκπαιδευτικά και επιστημονικά αγαθά, η Δημοκρατία, η μοιρασιά με τον άλλο, η συνύπαρξη, είναι πανανθρώπινα, και όχι τα υλικά αγαθά».
Ολοκληρώνοντας, η ομιλήτρια επισήμανε ότι τα πέντε πράγματα που πρέπει να διδάξουμε στους νέους για να σταθούν ορθοί και όρθιοι και να μην ζήσουν γονατιστοί είναι:
Να μάθουν τέλεια τη μητρική τους γλώσσα, γιατί έτσι θα ξέρουν όλη την ιστορία τους, τη ρίζα και το μεγαλείο αυτών που προηγήθηκαν,
Να διδαχθούν τέλεια μια ξένη γλώσσα γιατί έτσι θα μπορούν να σεβαστούν το διπλανό τους,
Να μάθουν τον τεχνολογικό κώδικα για να είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι στη σημερινή κοινωνία,
Να μάθουν τον καλλιτεχνικό κώδικα που σου επιτρέπει την ανάταση της ψυχής,
Και τέλος να μάθουν να σέβονται το σώμα τους και να είναι μέσα στο σώμα τους σαν να είναι στο σπίτι τους.
«Δεν μπορείς να μιλήσεις για ανθρώπινες αξίες, εάν δεν μιλήσεις για τον εθελοντισμό», παρατήρησε μεταξύ άλλων η κ. Γλύκατζη- Αρβελέρ.
Και πρόσθεσε: «Ρώτησαν ένα μεγάλο νομπελίστα ποιο ήταν το καλύτερο σχολείο από το οποίο πέρασε και αυτός είπε ο παιδικός κήπος γιατί εκεί του έμαθαν να μην παίρνει το παιχνίδι του διπλανού, να παίζει με τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά και να δίνει το χέρι του στα άλλα παιδιά για να περάσουν μαζί στο απέναντι πεζοδρόμιο. Αυτή είναι η έννοια της αλληλεγγύης».
Στη συνέχεια παρατήρησε: «Για όλες τις αξίες το μόνο που υπάρχει είναι ο παραδειγματισμός. Αυτή τη στιγμή αν υποφέρει από κάτι η ελληνική, η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια κοινωνία είναι ότι δεν υπάρχουν οι παραδειγματικοί άνθρωποι. Και όπως έγραψε το 18ο αιώνα ο Βολταίρος παραδειγματικοί άνθρωποι είναι αυτοί που δουλεύουν για το καλύτερο του ανθρώπου».
Η ομιλήτρια έθεσε το ερώτημα εάν υπάρχει ηθική πανανθρώπινη αξία, για να απαντήσει:
«Όποιος μιλάει για πανανθρώπινη αξία, μιλάει για ένα ψέμα, όπως και όποιος μιλάει για ανθρωπότητα, γιατί δεν μπορείς να μιλάς για μια ενότητα που είναι ίδια από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.
Η μόνη πραγματικά πανανθρώπινη αξία που υπάρχει είναι ασφαλώς η ανθρωπιά. Η ανθρωπιά, δηλαδή η αλληλεγγύη και η μέριμνα για τον συνάνθρωπο, είναι η εκδήλωση της κάθε αρετής.
Και ο μόνος ορισμός της πανανθρώπινης αξίας είναι να καταναλώνεις χωρίς να στερείς από τους άλλους, άρα όλα τα πολιτιστικά, εκπαιδευτικά και επιστημονικά αγαθά, η Δημοκρατία, η μοιρασιά με τον άλλο, η συνύπαρξη, είναι πανανθρώπινα, και όχι τα υλικά αγαθά».
Ολοκληρώνοντας, η ομιλήτρια επισήμανε ότι τα πέντε πράγματα που πρέπει να διδάξουμε στους νέους για να σταθούν ορθοί και όρθιοι και να μην ζήσουν γονατιστοί είναι:
Να μάθουν τέλεια τη μητρική τους γλώσσα, γιατί έτσι θα ξέρουν όλη την ιστορία τους, τη ρίζα και το μεγαλείο αυτών που προηγήθηκαν,
Να διδαχθούν τέλεια μια ξένη γλώσσα γιατί έτσι θα μπορούν να σεβαστούν το διπλανό τους,
Να μάθουν τον τεχνολογικό κώδικα για να είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι στη σημερινή κοινωνία,
Να μάθουν τον καλλιτεχνικό κώδικα που σου επιτρέπει την ανάταση της ψυχής,
Και τέλος να μάθουν να σέβονται το σώμα τους και να είναι μέσα στο σώμα τους σαν να είναι στο σπίτι τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου